Zakażenie gronkowcem w szpitalu – objawy

Najczęstszą przyczyną bakteryjnych zakażeń w polskich szpitalach jest Gronkowiec złocisty (łac. Staphylococcus aureus), z czego ponad 30% zakażeń gronkowcem stanowią zakażenia szczepem MRSA – antybiotykoodpornym szczepem gronkowca złocistego. Wyróżnia się 32 rodzaje gronkowców, z czego 16 powoduje zakażenia u ludzi. Warto dodać, że większość tego typu szczepów bakteryjnych, w naturalnych warunkach znajduje się w organizmie ludzkim np. na skórze. Wskutek osłabienia odporności, przerwania ciągłości tkanki lub wykonania zabiegu może dojść do wzrostu kolonii gronkowca i w konsekwencji do zakażenia jednym ze szczepów gronkowca np. gronkowcem złocistym.

Zakażenie gronkowcem – objawy

Podstawą rozpoznania zakażenia gronkowcem są wyniki badań mikrobiologicznych, przeprowadzonych z posiewu materiału pobranego od chorego. Materiałem takim może być krew, plwocina, wydzielina z rany, płyn stawowy. Lekarz w oparciu o wyniki badań i objawy kliniczne wskaże jakim szczepem pacjent został zakażony w szpitalu i jakie leczenie należy wdrożyć.

Zakażenie gronkowcem może objawiać się miejscowo, jako ropny wysięk w ranie, czyrak, liszaj, trądzik lub prowadzić do ogólno ustrojowej choroby, a nawet do sepsy. Często zakażenie gronkowcem powoduje zapalenie płuc, stawów lub kości. W skrajny przypadkach, skutkiem zakażenia bakterią może być śmierć chorego.
Objawy choroby wywołanej gronkowcem są zróżnicowane i zależą od pierwotnego stanu pacjenta i części ciała, którą zaatakują bakterie. Do typowych symptomów zakażenia gronkowcem należą: ogólne osłabienie, wysoka gorączka, bóle mięśni i stawów, dreszcze, wysięk z zakażonego miejsca.

Zakażenie gronkowcem może rodzić poważne konsekwencje dla naszego zdrowia, dlatego jeżeli pacjent przebywający w szpitalu zauważy objawy zakażenia, powinien domagać się szybkiej diagnostyki i podjęcia leczenia.

Zakażenie gronkowcem w szpitalu – przyczyny

Do zakażenia gronkowcem może dojść poprzez: kontakt z krwią, skaleczenie, drogę kropelkową, zakażony pokarm.
W szpitalu, do zakażeń dochodzi najczęściej wskutek złej higieny lekarzy i pozostałego personelu medycznego, skażonego otoczenia chorego np. pościeli, niezupełnie zdezynfekowanie podłogi szpitalnej, urządzeń medycznych. Częstą przyczyną wystąpienia zakażenia u pacjenta jest nieprawidłowo sprawowana nad nim opieka medyczna. Około 30% osób jest nosicielami poszczególnych szczepów gronkowca, w tym gronkowca złocistego. Bakterie bytują najczęściej na skórze, w nosie lub gardle. Jeżeli pacjent ma słabszą odporność, a bakteria wniknie do krwiobiegu to rozwija się zakażenie. Dlatego, do zakażenia może dojść nawet przez niewłaściwe zdezynfekowanie skóry przed pobraniem krwi lub wykonaniem zastrzyku.

Groźnym zakażeniem szpitalnym jest zakażenie gronkowcem charakterystycznym wyłącznie dla szpitali, odpornym na antybiotyki czyli gronkowcem złocistym MRSA. W odróżnieniu od gronkowca złocistego, który bytuje na skórze człowieka, szczep MRSA występuję w szpitalach, zatem w przypadku dochodzenia odszkodowania przed sądem, szpitalowi będzie trudno argumentować, że pacjent nie zakaził się tym szczepem podczas hospitalizacji.

Leczenie gronkowca polega na podawaniu celowanych antybiotyków, leków przeciwzapalnych, łagodzeniu występujących objawów, a przede wszystkim na usunięciu przyczyny np. oczyszczeniu rany. 

Zakażenie gronkowcem – gdzie szukać pomocy ?

W przypadku zakażenia szczepem bakterii gronkowca  w szpitalu poszkodowany pacjent niezwłocznie powinien  zostać poddany  celowanej  antybiotykoterapii, a także leczeniu nakierowanemu na minimalizowanie powikłań.
Zakażony w szpitalu pacjent odczuwa większe dolegliwości bólowe, jest narażony na wystąpienie zagrażającemu życiu ogólnoustrojowemu zakażeniu – tzw. sepsy, a czas rekonwalescencji po leczeniu zasadniczym jest znacznie wydłużony.

Dlatego, chorzy, u których wskutek pobytu w szpitalu stwierdzono kolonię gronkowca, mogą domagać się odszkodowania i zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzoną zakażeniem.

Warunkiem dochodzenia swoich praw przed sądem lub Wojewódzką Komisją do spraw Orzekania o Błędach Medycznych, jest wykazanie związku przyczynowego między niewłaściwym działaniem personelu medycznego, szpitala, a powstałą szkodą – czyli w przypadku zakażenia gronkowcem, wykazania negatywnych następstw po przebytym zakażeniu.
Ważne jest odpowiednie wykazanie, że do zakażenia doszło w szpitalu. Pomocna będzie opinia biegłego, wskazanie innych przypadków zakażeń po pobycie w danej placówce, w zbliżonym czasie. Warto zwrócić uwagę, że sam związek przyczynowo skutkowy nie musi być pewny. Wystarczy wykazać wysokie prawdopodobieństwo, że do zakażenia doszło w szpitalu.

Podobnie wskazuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 37 lutego 1996 r. (II CKN 625/97)

„(…)w procesach lekarskich sąd może, po rozważeniu całokształtu okoliczności sprawy, uznać za wystarczający wysoki stopień prawdopodobieństwa, nie wymagając ścisłego i pewnego udowodnienia, jaką drogą jego organizm został zainfekowany, taki bowiem dowód – ze względu na właściwości procesów biologicznych – często nie jest możliwy do przeprowadzenia (…)”.

Wysokość dochodzonego odszkodowania za zakażenie gronkowcem powinna obejmować udokumentowane (np. fakturami) koszty przeznaczone na leczenie, zakup lekarstw, sprzętu medycznego, a także poniesione straty np. niemożliwość zarobkowania w okresie leczenia i rekonwalescencji.

To pacjent musi udowodnić rozmiar szkody. Oprócz odszkodowania, można ubiegać się o zadośćuczynienie za krzywdę. Wysokość zadośćuczynienia zależy od rozmiaru krzywdy i o jego ostatecznej kwocie decyduje sąd. Czasem poszkodowanemu może należeć się dodatkowo renta, zwłaszcza jeżeli stracił możliwość zarobkowania, choroba doprowadziła do kalectwa lub częściowej niepełnosprawności.

Wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia, a także otrzymanie renty zależy od dobrze przygotowanych dowodów i odpowiedniego przygotowania żądania przed sądem. W sprawie takiej jak dochodzenie swoich praw wskutek zakażenia gronkowcem warto skorzystać z profesjonalnej pomocy prawnej i skontaktować się z kancelarią prawną zajmującą się dochodzeniem tego typu roszczeń. Adwokat lub Radca prawny pomoże przygotować dowody, skonstruować żądania i poprowadzić sprawę.

Zakażenie gronkowcem – podsumowanie

Zakażenie gronkowcem jest często spotykanym zakażeniem u osób hospitalizowanych. Skutki zakażenia zależą miedzy innymi od szczepu bakterii, stanu zdrowia pacjenta i zakażonej części ciała. Zdecydowanie, najtrudniej leczyć gronkowca opornego na antybiotyki, czyli występującego w szpitalu gronkowca złocistego MRSA.

Placówka medyczna ma obowiązek zapobiegania zakażeniom poprzez utrzymywanie odpowiedniej higieny i stosowania niezbędnych procedur w czasie zabiegów.

Jeżeli podejrzewamy, że zakaziliśmy się gronkowcem w szpitalu, to powinniśmy skontaktować się kancelarią prawną, która pomoże nam w dochodzeniu sowich praw.