Brak rozpoznania uwięźnięcia przepukliny
Czym jest uwięźnięcie przepukliny?
Uwięźnięcie przepukliny to zablokowanie tkanki lub narządu w nieprawidłowej pozycji. Przepukliny nie da się wówczas „odprowadzić” na właściwe miejsce, powłoki ciała zaciskają się na niej, co stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia pacjenta.
Częstym rodzajem przepukliny uwięźniętej jest przepuklina brzuszna, której zawartością jest jelito. Jeśli dojdzie do uwięźnięcia jelita w powłokach brzusznych, z czasem nastąpi jego niedrożność. Konsekwencją tego może być martwica fragmentu jelita oraz dalsze powikłania, do których zalicza się nawet rozwój sepsy oraz zgon pacjenta.
Objawy uwięźnięcia przepukliny
Do najbardziej charakterystycznych objawów uwięźnięcia przepukliny należy wyczuwalne, twardawy guz, który nie jest przesuwalny. Otaczająca go skóra może być ciepła i zaczerwieniona. Po kilku godzinach od wystąpienia pierwszych objawów może pojawić się również intensywny, nasilający się ból brzucha, wzdęcia, nudności, a nawet wymioty. Typowym symptomem jest także zatrzymanie stolca i gazów — świadczące o niedrożności jelita. Gdy wystąpią takie objawy, nie należy zwlekać z wezwaniem pogotowia ratunkowego.
Wśród pozostałych objawów uwięźnięcia przepukliny wymienić należy:
- Podwyższoną temperaturę ciała,
- Złe samopoczucie,
- Leukocytozę (podwyższony poziom leukocytów we krwi),
- Tachykardię (zaburzenie rytmu pracy serca).
Jak wygląda leczenie uwięźnięcia przepukliny?
Uwięźnięcie przepukliny jest schorzeniem leczonym chirurgicznie. W toku operacji lekarz odprowadza zawartość worka przepuklinowego do jamy otrzewnej. Ponadto, w zależności od konkretnego przypadku, zamyka wrota przepukliny bądź uszczelnia je. Długość, przebieg oraz zakres zabiegu operacyjnego są uzależnione od rozległości powstałych zmian i stanu chorego.
Powikłania nieleczonej przepukliny uwięźniętej
Bagatelizowanie objawów uwięźnięcia przepukliny grozi poważnymi powikłaniami. Brak leczenia najczęściej prowadzi do perforacji jelita i jego martwicy. Inne powikłania to: niewydolność wielonarządowa, wstrząs septyczny i zapalenie otrzewnej. Nieleczona przepuklina uwięźnięta stanowi zagrożenie życia.
Najczęstsze przyczyny braku diagnozy uwięźnięcia przepukliny
- Bagatelizowanie pierwszych objawów,
- Mylenie symptomów z innymi dolegliwościami (np. Kolką jelitową, niestrawnością),
- Brak wykonania odpowiednich badań obrazowych we właściwym czasie,
- Niewłaściwa ocena stanu pacjenta w gabinecie lekarskim lub na SOR.
Brak właściwego rozpoznania uwięźnięcia przepukliny to błąd medyczny. Lekarz, który nie skierował pacjenta na odpowiednie badania, nie zlecił konsultacji chirurgicznej albo zbagatelizował objawy, może ponosić odpowiedzialność cywilną, dyscyplinarną lub karną.
Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 października 2024 r. sygn. akt I C 1006/22
Pacjent doznał niepokojących objawów w postaci zawrotów głowy, osłabienia kończyn, wzrostu poziomu ciśnienia krwi. Po przyjęciu do szpitala rozpoznano udar mózgu. Zastosowano wówczas płynoterapię i podano leki dożylnie. Zlecono badanie KT głowy, które nie wykazało obecności świeżych zmian niedokrwiennych, wykluczyło też krwotok śródmózgowy. W prawej półkuli mózgu na wysokości rogu czołowego komory bocznej uwidoczniono zmianę hypodensyjną odpowiadającą przebytemu udarowi niedokrwiennemu ostatniej łączki.
Następnie Pacjent został przetransportowany do innego szpitala na oddział udarowy, gdzie odmówiono przyjęcia ze względu na brak miejsc. Wskutek tego przewieziono go z powrotem do wcześniejszego szpitala, gdzie przebywał na SOR do dnia kolejnego. Z rana osoba z rodziny dostrzegła niewyraźną mowę chorego oraz że traci on czucie w lewej części ciała. W efekcie przewieziono chorego do szpitala, gdzie wdrożono leczenie.
Kolejno Pacjent przebywał na oddziale rehabilitacyjnym, gdzie stwierdzono zaostrzenie przewlekłej niewydolności nerek, przewlekłej niewydolności krążeniowo-oddechowej i niedokrwistości.
Pacjent odbywał wizyty w poradni rehabilitacyjnej z powodu niedowładu spastycznego kończyn lewostronnych. Przebywał także na oddziale wewnętrznym szpitala z powodu zapalenia płuc, zaostrzenia przewlekłej niewydolności oddechowej, gdzie był wielokrotnie leczony z powodu zaostrzeń chorób internistycznych.
Rzecznik Praw Pacjenta w przedmiotowej sprawie po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego stwierdził naruszenie praw pacjenta do świadczeń zdrowotnych przez pozwanego. Za naruszeniem przemawia fakt, że Pacjent został przyjęty do szpitala o godz. 15:20, a dopiero o godz. 22:51 przewieziono go do innego szpitala na konsultację neurologiczną, skąd skierowano go z powrotem do podmiotu leczniczego.
Pacjent na skutek udaru mózgu stał się osobą niezdolną do samodzielnego życia, leżącą, wymagającą pomocy innych osób przy prostych codziennych czynnościach – karmieniu, przebieraniu, spełnianiu potrzeb fizjologicznych i higienicznych. Doszło u niego do całkowitego paraliżu lewostronnego. Musiał być pod stałą kontrolą lekarza rodzinnego, przyjmować liczne lekarstwa, wymagał też opieki przeciwodleżynowej, rehabilitacji. Miał encefalopatię poudarową, częste infekcje, problemy grzybiczne, zaburzenia trawienia, nadciśnienie tętnicze, demencję, pogorszony wzrok, zespół zakrzepowy. Pacjent w niedalekim czasie zmarł.
W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanego szpitala na rzecz żony powódki kwotę 440 718,76 złotych tytułem zadośćuczynienia.
Odszkodowanie za brak rozpoznania uwięźnięcia przepukliny
Pacjent, który ucierpiał wskutek błędu diagnostycznego, może ubiegać się o odszkodowanie i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Pacjent może domagać się zwrotu kosztów leczenia, rehabilitacji, leków i opieki. Możliwe jest także ubieganie się o rentę, gdy brak diagnozy spowodował trwały uszczerbek na zdrowiu i ograniczył zdolność do pracy.
Postępowanie w sprawie odszkodowania prowadzi się zwykle przeciwko szpitalowi, w którym doszło do zaniedbania.
Podsumowanie
Brak zdiagnozowania uwięźnięcia przepukliny stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Lekarz, który nie wykonał odpowiednich badań, nie poszerzył diagnostyki, a także nie przeprowadził szczegółowego wywiadu lekarskiego z pacjentem, odpowiada za opóźnienie w udzieleniu właściwej pomocy, która może mieć poważne skutki.
Kancelaria Radcy Prawnego dr Tymoteusz Zych w ramach świadczonych usług udzieli pomocy w dochodzeniu Państwa praw w związku z błędem medycznym wskutek braku ekstrakcji zęba.
Zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 726 003 505
