Leczenie ortognatyczne to leczenie chirurgiczne wsparte postępowaniem ortodontycznym. Zmienia ono położenie kości twarzy w celu uzyskania poprawy zgryzu, rysów twarzy oraz wyglądu twarzy. Leczenie ortognatyczne zalecane jest w przypadku zaburzeń rozwojowych twarzo-czaszki, a także po urazach. Jest to leczenie przyczynowe, w którym likwiduje się przyczynę wady zgryzu. Podczas zabiegu chirurgicznego usuwa się deformację kostną, co daje podstawy do uzyskania stabilnego końcowego wyniku leczenia.
Dorosły pacjent, u którego dyskrepancja szkieletowa jest tak nasilona, że kamuflaż ortodontyczny nie jest możliwy lub znacząco pogorszyłby estetykę twarzy, powinien zostać poinformowany o konieczności podjęcia skojarzonego leczenia ortodontycznego i ortognatycznego.
Kamuflaż ortodontyczny jest leczeniem objawowym. Lecząc deformację zgryzowo-zębową lekarz ortodonta nie jest w stanie usunąć jej przyczyny, czyli deformacji szkieletowej. W wielu przypadkach istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu wady pomimo długoletniego leczenia.
Decyzja o wybranym rodzaju leczenia powinna być podjęta na samym początku. Leczenie „kamuflażem ortodontycznym” wygląd zupełnie inaczej niż przygotowania ortodontyczne do zabiegu chirurgicznego. Nie należy stosować leczenia kamuflażem, a w razie niepowodzenia leczenia kierować pacjenta na zabieg chirurgiczny — operację. Leczenie ortodontyczne przed zabiegiem wygląda odwrotnie niż leczenie „kamuflażem ortodontycznym”.
Leczenie „kamuflażem ortodontycznym” zwykle trwa od 18 do 24 miesięcy, w przypadku osób dorosłych, może się wydłużyć do 36 miesięcy.
Leczenie ortodontyczne przygotowujące do zabiegu ortognatycznego nie powinno trwać dłużej niż rok, o ile nie zachodzi konieczność czekania na zakończenie wzrostu. Długość leczenia ortodontycznego po zabiegu operacyjnym jest uzależniona od stopnia koniecznych do wykonania zabiegów końcowych, zwykle trwa do 6 miesięcy po zabiegu.
Po dokonaniu pełnej oceny pacjenta i ustaleniu wspólnego planu leczenia skojarzonego ortodontyczno-chirurgicznej korekty wady zgryzu podzielona jest na trzy główne etapy, w których cały czas wykorzystywane są aparaty stałe:
Głównym celem leczenia skojarzonego jest uzyskanie uszeregowania zębów w dobrej okluzji klasy I w obrębie zrównoważonego i proporcjonalnego szkieletu twarzy. Metody chirurgiczne pozwalają na osiągnięcie przemieszczenia kości szczęk do 1 cm, co w połączeniu ze stałymi aparatami ortodontycznymi, które umożliwiają precyzyjne pozycjonowanie zębów, oznacza, że nasilone wady zgryzu można korygować z dużą dokładnością. Pacjenci powinni być wspólnie oceniani przez ortodontę i chirurga szczękowo-twarzowego.
Do konsultacji konieczny jest komplet dokumentacji medycznej pacjenta, który powinien obejmować modele diagnostyczne, radiogramy, analizę cefalometryczną oraz zdjęcia wewnątrz- i zewnątrzustne. Dane te, w połączeniu z badaniem klinicznym, umożliwiają szczegółową ocenę dyskrepancji szkieletowej i sformułowanie wstępnego planu dotyczącego niezbędnie koniecznych zabiegów chirurgicznych.
Odszkodowanie za błąd w leczeniu ortodontyczno-ortognatycznym jest możliwe, jeśli pacjent doznał uszczerbku na zdrowiu w wyniku niewłaściwego lub nieprofesjonalnego postępowania ze strony lekarza. W takim przypadku pacjent może ubiegać się o odszkodowanie na podstawie odpowiedzialności cywilnej lekarza lub placówki medycznej, w której odbywało się leczenie.
Konieczne jest wskazanie, że istniał błąd w przeprowadzonym leczeniu, np. nieprawidłowo wykonane zabiegi ortodontyczne lub ortognatyczne, brak odpowiednich badań diagnostycznych lub nieprawidłowe prowadzenie leczenia. Błąd musi wynikać z niedbalstwa, braku odpowiedniej wiedzy lekarza, umiejętności lub nieprzestrzegania standardów postępowania. Należy również wskazać, że w wyniku błędu doznał szkody zdrowotnej, np. pogorszenia stanu zdrowia, bólu, deformacji lub innych komplikacji zdrowotnych. Podkreślić trzeba, że błąd w leczeniu był bezpośrednią przyczyną wystąpienia szkody.
Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 47 357,93 zł tytułem odszkodowania za nieprawidłowo przeprowadzone postępowanie diagnostyczno-lekarskie.
Powódka, przychodząc do pozwanej, miała już wcześniej rozpoznaną wadę ortodontyczną w postaci zgryzu głębokiego i tyłozgryzu. Leczenia ortodontycznego przed zgłoszeniem się do pozwanej powódka nie podejmowała. Podczas pierwszej wizyty powódce zaproponowano założenie licówek, mostu i podniesienie zgryzu. Pozwana nie poinformowała powódki o możliwych skutkach leczenia lub ryzyku z nim związanym. Leczenie u pozwanej nie było poprzedzone wykonaniem badań radiologicznych ani leczeniem przedprotetycznym.
Zaniechania, których dopuściła się pozwana, doprowadziły do niepełnego, a przez to nieprawidłowego zdiagnozowania powódki przed dalszymi zabiegami i w związku z nimi. W szczególności nie została przeprowadzona przez pozwaną analiza zwarcia u powódki, co skutkowało zastosowaniem pracy protetycznej, której powódka nie była w stanie zaadaptować, to zaś wywołało dolegliwości bólowe. Zgodnie z opinią biegłej, prawidłowa diagnoza oraz zastosowanie leczenia przedprotetycznego pozwoliłyby określić plan leczenia i przekazać go do akceptacji powódki, oraz z dużym prawdopodobieństwem pozwoliłoby uniknąć konieczności leczenia naprawczego.
Wskutek błędu medycznego w leczeniu ortodontyczno-chirurgicznym możliwe jest ubieganie się o odszkodowanie i zadośćuczynienie za doznane krzywdy. Pacjent ma prawo ubiegać się o zwrot kosztów nieprawidłowo przeprowadzonego leczenia, a także zwrot kosztów koniecznego leczenia naprawczego. Pogłębiona analiza dokumentacji medycznej pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie możliwości w ubieganiu się o odszkodowanie. Wsparcie doświadczonego prawnika ułatwi cały proces.
Kancelaria Radcy Prawnego dr Tymoteusz Zych w ramach świadczonych usług pomoże w dochodzeniu Państwa praw w związku z błędami medycznymi.
Zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 726 003 505.
Skontaktuj się z nami!
Zostaw swój telefon, a oddzwonimy do Ciebie, by udzielić pomocy Tobie lub Twoim bliskim.
Kontakt
Bezprawne zastosowanie przymusu wobec pacjenta Zagadnienie bezprawnego zastosowania przymusu wobec pacjenta stanowi jeden z najbardziej delikatnych obszarów prawa medycznego. W realiach praktyki klinicznej oraz instytucjonalnej coraz częściej dochodzi do sytuacji, w których interwencje wobec pacjenta budzą […]
Od czasu do czasu w mediach pojawiają się doniesienia o superbakteriach, które są odporne na znane antybiotyki oraz stanowią duże zagrożenie dla pacjentów i personelu. Należy do nich bakteria New Delhi. Czym jest bakteria New Delhi? Bakteria New Delhi […]
Błędy medyczne — statystyki Błędy medyczne to poważny problem, który może dotknąć każdego pacjenta – niezależnie od wieku czy stanu zdrowia. Statystyki pokazują, że pomyłki w diagnostyce, leczeniu czy opiece medycznej występują częściej, niż mogłoby się wydawać. Warto […]