Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego

Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego to istotny problem. Może on wpływać zarówno na jakość prowadzonej terapii, jak i na relacje pomiędzy pacjentem a lekarzem ortodontą. Plan leczenia jest kluczowym elementem procesu terapeutycznego, który wyznacza cele, metody i harmonogram postępowania. Niedostosowanie planu do zmieniających się okoliczności w trakcie leczenia może skutkować nie tylko niepowodzeniem terapeutycznym, ale także rodzić konsekwencje prawne.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2023 r., poz. 1290), lekarz ma obowiązek wykonywać swoje obowiązki z należytą starannością oraz zgodnie z aktualną wiedzą medyczną. Aktualizacja planu leczenia ortodontycznego jest więc nie tylko dobrym zwyczajem, ale wręcz wymogiem wynikającym z obowiązku zachowania staranności zawodowej. W praktyce oznacza to, że lekarz powinien:

• regularnie oceniać postępy leczenia,
• uwzględniać ewentualne zmiany w stanie zdrowia pacjenta, które mogą wpłynąć na przebieg terapii.

Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego — konsekwencje dla pacjenta

Proces leczenia ortodontycznego często rozciąga się na wiele miesięcy, a nawet lat. W tym czasie mogą wystąpić różnorodne okoliczności wpływające na realizację początkowego planu leczenia, takie jak:

• zmiany w uzębieniu,
• rozwój wad zgryzu,
• nieoczekiwane problemy związane z użyciem aparatów ortodontycznych.

Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego i jego dostosowania do takich okoliczności może narazić pacjenta na:

• dłuższy czas leczenia,
• dodatkowe koszty,
• a w skrajnych przypadkach – na pogorszenie stanu zdrowia.

Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego — aspekty prawne

W myśl art. 68 Konstytucji RP każdy obywatel ma prawo do ochrony zdrowia. To przekłada się również na obowiązek lekarza do zapewnienia pacjentowi terapii zgodnej z jego najlepszym interesem.

Kolejnym ważnym aspektem prawnym, na który należy zwrócić uwagę, jest kwestia zgody pacjenta na leczenie. Artykuł 16 Kodeksu Etyki Lekarskiej podkreśla, że pacjent powinien być świadomy charakteru i przewidywanego przebiegu leczenia. Jeśli plan leczenia ulega zmianie, lekarz ma obowiązek poinformować pacjenta o tych zmianach i uzyskać jego zgodę na dalsze postępowanie. Brak aktualizacji planu leczenia i odpowiedniej komunikacji może zostać uznany za naruszenie prawa pacjenta do świadomej zgody. To może skutkować roszczeniami z tytułu odpowiedzialności cywilnej lub skargami do organów zawodowych, takich jak okręgowe izby lekarskie.

Dochodzenie odszkodowania i zadośćuczynienia — odpowiedzialność cywilna lekarza i lekarza dentysty

W kontekście odpowiedzialności cywilnej, zaniechanie aktualizacji planu leczenia może prowadzić do roszczeń pacjenta na podstawie art. 415 kodeksu cywilnego. Pacjent, który poniósł szkodę w wyniku zaniedbania lekarza, ma prawo domagać się odszkodowania. Dzieje się tak, jeśli wykaże związek przyczynowo-skutkowy między działaniem lub zaniechaniem lekarza a powstałą szkodą. W przypadku leczenia ortodontycznego mogą to być na przykład koszty związane z koniecznością ponownego leczenia lub korekty nieprawidłowo przeprowadzonej terapii.

Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego — orzecznictwo

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w wyroku z dnia 29 kwietnia 2022 r. (sygn. akt I C 384/20) rozpoznał sprawę z powództwa J.S. przeciwko Towarzystwu (…) S.A. w W. i lekarzowi ortodoncie K.W. dotyczącą zadośćuczynienia i odszkodowania za szkody wynikłe z nieprawidłowego leczenia ortodontycznego. Sąd zasądził solidarnie od pozwanych na rzecz powódki 25 000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, 5 010 zł tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia oraz ustawowe odsetki od tych kwot. W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone. Koszty procesu rozdzielono zgodnie z zasadą słuszności.

Sąd stwierdził, że leczenie ortodontyczne prowadzone przez pozwanego K.W. było niezgodne z zasadami sztuki medycznej oraz aktualną wiedzą medyczną. Pozwany nie przeprowadził szczegółowej diagnostyki, która powinna obejmować zdjęcia RTG cefalometryczne, niezbędne do oceny stanu uzębienia i planowania leczenia. Niedopełnienie tego obowiązku uniemożliwiło prawidłowe oszacowanie ryzyk związanych z leczeniem i wpłynęło na dalsze komplikacje. W trakcie leczenia pojawiły się istotne problemy, takie jak:

• zgryz otwarty,
• resorpcja korzeni zębów,

których pozwany nie uwzględnił w planie leczenia. Kontynuował przy tym stosowanie zbyt dużych sił w aparacie ortodontycznym. Mimo pojawiających się niepożądanych efektów pozwany nie zmodyfikował działań terapeutycznych i nie podjął odpowiednich kroków w celu ograniczenia szkód.

Plan leczenia przedstawiony powódce był nieprecyzyjny i nie zawierał szczegółowych informacji o:

• jego etapach,
• możliwych konsekwencjach,
• alternatywnych metodach leczenia, takich jak leczenie protetyczne.

Powódka nie została poinformowana o ryzykach związanych z wychyleniem siekaczy i o możliwości zmiany założeń leczenia. To dodatkowo obciążało pozwanego. Sąd ustalił, że działania pozwanego były niezgodne z wymogami należytej staranności oraz naruszyły prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych zgodnych z aktualną wiedzą medyczną.

Na podstawie opinii biegłych, dowodów z dokumentacji medycznej oraz zeznań świadków sąd uznał, że leczenie prowadzone przez K.W. było przyczyną komplikacji zdrowotnych powódki, w tym znacznego dyskomfortu fizycznego i psychicznego. Powódka musiała kontynuować leczenie u innego specjalisty, ponosząc dodatkowe koszty. Sąd podkreślił, że ostatecznie korekta uzębienia została przeprowadzona, a rokowania co do stanu zdrowia powódki są pomyślne. Wyrok opierał się na przepisach kodeksu cywilnego dotyczących odpowiedzialności deliktowej (art. 415 k.c.), naprawienia szkody (art. 444 § 1 k.c.), zadośćuczynienia za krzywdę (art. 445 § 1 k.c.) oraz ochrony praw pacjenta (art. 4 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta w związku z art. 448 k.c.). Solidarną odpowiedzialność pozwanych sąd uzasadnił także przepisami dotyczącymi ubezpieczeń obowiązkowych (art. 9 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych).

Brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku leczenia ortodontycznego — podsumowanie

Podsumowując, brak aktualizacji planu leczenia ortodontycznego w toku terapii może rodzić poważne konsekwencje zarówno dla pacjenta, jak i lekarza.

• Właściwe prowadzenie dokumentacji medycznej,
• regularna ocena postępów leczenia,
• transparentna komunikacja z pacjentem

są kluczowymi elementami zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa terapii. W dobie rosnącej świadomości praw pacjentów oraz licznych regulacji prawnych, lekarze ortodonci powinni dołożyć szczególnej staranności. Ma to mieć miejsce, aby ich działania były zgodne z obowiązującymi przepisami i standardami medycznymi.

Kancelaria Radcy Prawnego dr Tymoteusz Zych w ramach świadczonych usług udzieli pomocy w dochodzeniu Państwa praw. 

Zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 726 003 505.