Uwięźnięcie nerwu w endoprotezie

Uwięźnięcie nerwu w endoprotezie to powikłanie, które może wystąpić po operacji wszczepienia protezy stawu, najczęściej biodrowego lub kolanowego. Dochodzi do niego, gdy nerw zostaje ściśnięty przez implant, bliznę pooperacyjną lub inne struktury anatomiczne. Może to prowadzić do bólu, drętwienia, osłabienia mięśni, a nawet problemów z poruszaniem się.

Przyczyny uwięźnięcia nerwu w endoprotezie

Do najczęstszych przyczyn tego schorzenia należą:

• Nieprawidłowe umiejscowienie implantu – źle osadzona proteza może uciskać na pobliskie nerwy;
• Obrzęk i blizny pooperacyjne – tkanki wokół operowanego miejsca mogą powodować kompresję nerwu;
• Zbyt agresywna rehabilitacja – nadmierne przeciążenie mięśni i tkanek po operacji może wywołać stan zapalny i ucisk na nerw;
• Uszkodzenie nerwu w trakcie operacji – w niektórych przypadkach dochodzi do bezpośredniego uszkodzenia nerwu podczas zabiegu.

Objawy uwięźnięcia nerwu w endoprotezie

Pacjenci mogą odczuwać:

• Ból w operowanym miejscu promieniujący do kończyny;
• Drętwienie i mrowienie;
• Osłabienie mięśni;
• Ograniczoną ruchomość stawu;
• Trudności w chodzeniu.

Powikłania po aloplastyce stawu biodrowego

Zabieg aloplastyki jest obarczony ryzykiem wystąpienia powikłań, które mogą zmniejszyć dobry wynik operacji i zamiast poprawić – obniżyć komfort życia chorego.

Wśród komplikacji ortopedycznych znajdują się komplikacje ściśle związane z implantami i miejscem operowanym, np. infekcje głębokie oraz powierzchowne rany, obluzowania septyczne lub aseptyczne, złamania okołoprotezowe, niewłaściwe ustawienie komponent protezy oraz ich przemieszczenie czy krwiak okolicy operowanej, a także różnica w długości kończyn dolnych, utrzymująca się po operacji oraz uszkodzenia naczyń i/lub nerwów.

Najcięższym powikłaniem ogólnoustrojowym jest żylna choroba zatorowo-zakrzepowa występująca w postaci zakrzepicy żył głębokich i/lub zatorowości płucnej. Choroba często przebiega bezobjawowo lub skąpoobjawowo, w związku z czym jej diagnostyka bywa utrudniona. W najgorszym przypadku choroba ta może prowadzić do zgonu pacjenta.

Aseptyczne obluzowanie po aloplastyce stawu biodrowego

Aseptyczne obluzowanie jest częstym powikłaniem, zmniejszającym komfort życia pacjentów. W porównaniu z innymi komplikacjami, których diagnostyka z reguły nie stwarza znacznych problemów, mechanizmy leżące u podstaw aseptycznego obluzowania rozwijają się na przestrzeni lat, a objawy i dyskomfort występują późno.

Częstość aseptycznego obluzowania pozostaje na wysokim poziomie. Pierwszym etapem jest wytrącanie się w stawie i okolicznych tkankach miękkich cząsteczek zużycia pochodzących z powierzchni artykulacyjnych protezy i jej innych elementów. Obluzowanie może być wynikiem niewłaściwego osadzenia i fiksacji protezy już podczas jej zakładania lub obluzowania się protezy na przestrzeni lat użytkowania.

Urazy nerwów i naczyń po zabiegu aloplastyki stawu biodrowego

Najczęściej urazowi ulega nerw kulszowy, jednak możliwe jest także uszkodzenie nerwu udowego, zasłonowego oraz pośladkowego górnego oraz dolnego. Ryzyko urazu konkretnego nerwu jest zależne od zastosowanego dostępu operacyjnego. Czynniki zwiększające ryzyko takiego uszkodzenia, poza bezpośrednim urazem podczas operacji, to: znaczne wydłużenie kończyny dolnej podczas zabiegu, wydostanie się cementu, uraz cieplny związany z cementem, niewłaściwe umieszczenie haków, pozycja pacjenta oraz krwiak stawu w okresie pooperacyjnym.

W przypadku aloplastyki stawu kolanowego potencjalnym problemem jest uszkodzenie nerwu strzałkowego wspólnego oraz tętnicy podkolanowej. Ryzyko uszkodzenia nerwu jest szczególnie wysokie w kolanach o dużym stopniu koślawości i tzw. fałszywym wyprostem.

Endoprotezoplastyka stawu biodrowego

Endoprotezoplastyka to zabieg operacyjny mający na celu zastąpienie naturalnego stawu pacjenta zmienionego chorobowo elementem sztucznym – endoprotezą – przejmującym funkcję uszkodzonej struktury.

Zabieg endoprotezoplastyki biodra jest stosowany w leczeniu zmian zwyrodnieniowych oraz w urazach, m.in. złamaniach szyjki kości udowej, złamaniach w okolicy krętarza.

Diagnostyka i leczenie uwięźnięcia nerwu w endoprotezie

Aby potwierdzić diagnozę, lekarz może zlecić badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny (MRI) lub elektromiografię (EMG).

Leczenie zależy od stopnia ucisku i obejmuje:

• Terapie zachowawcze – leki przeciwbólowe, fizjoterapię, zastrzyki sterydowe;
• Rehabilitację – ćwiczenia mające na celu zmniejszenie napięcia i poprawę ruchomości;
• Interwencję chirurgiczną – w ciężkich przypadkach może być konieczna operacja korygująca położenie implantu lub usunięcie blizn uciskających nerw.

Profilaktyka i zapobieganie uwięźnięciu nerwu w endoprotezie

Aby zmniejszyć ryzyko uwięźnięcia nerwu w endoprotezie, warto:

• Wybierać doświadczonych specjalistów do przeprowadzenia operacji;
• Stosować się do zaleceń rehabilitacyjnych;
• Unikać przeciążania operowanego stawu;
• Regularnie monitorować stan protezy.

Kiedy można mówić o błędzie medycznym?

Błąd medyczny może obejmować:

• Nieprawidłowe wszczepienie endoprotezy – np. złe ustawienie implantu powodujące ucisk na nerw;
• Uszkodzenie nerwu w trakcie operacji – jeśli chirurg nie zachował należytej ostrożności;
• Błędną diagnostykę i brak reakcji na objawy – ignorowanie przez lekarza skarg pacjenta na drętwienie, ból czy osłabienie mięśni;
• Nieprawidłową rehabilitację – jeśli doprowadziła do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta.

Jakie świadczenia można otrzymać?

• Odszkodowanie – pokrycie kosztów leczenia, rehabilitacji, dojazdów do lekarzy;
• Zadośćuczynienie – rekompensata za cierpienie fizyczne i psychiczne;
• Renta – jeśli powikłanie powoduje trwałą niepełnosprawność lub utratę zdolności do pracy.

Wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach z 4 lipca 2018 r. sygn. I C 120/15

Wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach z 4 lipca 2018 r. (sygn. I C 120/15) dotyczył powództwa H.P. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w S. o zadośćuczynienie, odszkodowanie oraz rentę w związku z powikłaniami po zabiegu chirurgicznym. Sąd ustalił, że podczas operacji przeprowadzonej w dniu 15 lutego 2012 r. doszło do usunięcia guza bez świadomej i wyraźnej zgody pacjentki, co stanowiło naruszenie jej praw. W trakcie operacji, podczas której lekarze usunęli guz w okolicy pachwinowej, doszło do uszkodzenia nerwu udowego. To uszkodzenie spowodowało trwałe problemy zdrowotne powódki, takie jak ograniczenie zdolności ruchowej, ból, osłabienie siły mięśniowej kończyny dolnej, problemy z równowagą oraz zaburzenia psychiczne.

Lekarze nie wykorzystali dostępnych przed operacją metod diagnostycznych, takich jak USG, co wpłynęło na błędną diagnozę przepukliny. W sytuacji, gdy w trakcie zabiegu stwierdzono obecność guza, lekarze mieli możliwość przerwania operacji i skierowania pacjentki do wyspecjalizowanego ośrodka, gdzie zabieg mógłby być przeprowadzony z użyciem technik mikrochirurgicznych minimalizujących ryzyko uszkodzenia nerwów. Zamiast tego zdecydowali o usunięciu guza, co wiązało się z wycięciem fragmentu nerwu. W konsekwencji powódka musiała przejść rekonstrukcję nerwu udowego w wyspecjalizowanym ośrodku medycznym, jednak mimo intensywnej rehabilitacji i leczenia nie odzyskała pełnej sprawności. Ostatecznie stwierdzono u niej 20% trwałego uszczerbku na zdrowiu (15% za uszkodzenie nerwu udowego i 5% za uszkodzenie nerwu łydkowego, z którego pobrano przeszczep).

Sąd uznał, że uszkodzenie nerwu udowego oraz brak świadomej zgody na zabieg stanowiły podstawę do zasądzenia roszczeń powódki. Przyznano 100 000 zł zadośćuczynienia, 24 976,74 zł odszkodowania (z odsetkami ustawowymi), rentę w wysokości 250 zł miesięcznie, a także 8 117 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i 5 500,48 zł na pokrycie brakujących wydatków sądowych. Wyrok wskazuje na konieczność stosowania odpowiednich metod diagnostycznych przed podjęciem decyzji o leczeniu oraz respektowania prawa pacjenta do świadomej zgody na każdą procedurę medyczną. Uszkodzenie nerwów w wyniku naruszenia tych standardów było bezpośrednią przyczyną doznanej przez powódkę szkody zdrowotnej i podstawą odpowiedzialności szpitala.

Podsumowanie

Proces ubiegania się o odszkodowanie wymaga pogłębionej i szczegółowej analizy dokumentacji medycznej, dzięki czemu możliwe będzie podjęcie odpowiednich kroków prawnych. Niezwykle istotne jest w tej sytuacji wsparcie doświadczonego prawnika, który ma wiedzę i doświadczenie w prowadzeniu spraw dotyczących błędów medycznych. 

Kancelaria Radcy Prawnego dr Tymoteusz Zych w ramach świadczonych usług pomoże w dochodzeniu Państwa praw w związku z błędami medycznymi.

Zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 726 003 505.