Clostridium difficile to bakteria odpowiedzialna za wystąpienie trudnych do leczenia biegunek i bóli brzucha. Nierzadko do nabycia choroby dochodzi w zakładzie opieki zdrowotnej. Jeżeli do infekcji clostridium difficile doszło podczas naszego pobytu w szpitalu możemy dochodzić odszkodowania.
Za zakażenie bakterią clostridium difficile nabyte w szpitalu (lub innym zakładzie opieki zdrowotnej) uznaje się przypadki mieszczące się w określonych ramach czasowych.
Osoba, u której stwierdzono clostridium difficile i u której objawy wystąpiły w trzecim dniu, tj. po ponad 48 godzinach od przyjęcia, pobytu w szpitalu, prawie napewno zakażona została właśnie w tym zakładzie.
Za zakażenie nabyte w szpitalu uznany zostanie także przypadek, w którym objawy chorobowe wystąpiły już po wypisaniu pacjenta z zakładu. Wówczas moment wystąpienia objawów wskazuje za zakażenie właśnie podczas pobytu w zakładzie. Istotne jest, aby objawy zakażenia bakterią clostridium difficile wystąpiły w okresie 4 tygodni od wypisania ze szpitala.
Badanie na obecność bakterii powinno zostać wykonane w szpitalu, gdy pojawi się podejrzenie zakażenia.
Wiele przypadków infekcji clostridium difficile, które pojawiły się w szpitalu, nie mają związku z innymi przypadkami clostridium difficile w tym szpitalu.
Oznacza to, że nowe przypadki choroby mogą być spowodowane transmisją od bezobjawowych nosicieli przyjętych do szpitala lub przez przejście bezobjawowego zakażenia clostridium difficile (obecnego przy przyjęciu) do objawowej postaci zakażenia. Wśród objawów wyróżnia się przede wszystkim biegunki o różnej intensywności (przynajmniej trzy luźne stolce w ciągu 24 godzin) oraz bóle brzucha. Intensywność dolegliwości świadczy o postaci choroby (np. lekka, ciężka, piorunująca), nie zaś o samym
fakcie infekcji lub jej braku.
Dlatego też dochodząc odszkodowania za zakażenie szpitalne bierze się pod uwagę także inne czynniki, takie jak np. poziom higieny w danym zakładzie leczniczym. Zaniedbania szpitala lub jego personelu mogą bowiem znacząco sprzyjać zakażeniom bakteryjnym i wirusowym pacjentów.
Wysuwając roszczenie odszkodowawcze za zakażenie bakterią clostridium difficile wobec szpitala należy wykazać, że do infekcji i konieczności leczenia doszło ze względu na zaniedbania lub błędy personelu medycznego.
Warto wobec tego wiedzieć, że zgodnie z zaleceniami, w celu zapobiegania rozprzestrzenienia się clostridium difficile w szpitalu należy stosować szereg metod ograniczających możliwość infekcji.
Należą do nich m.in. higiena rąk pacjentów i personelu, izolacja pacjentów, dezynfekcja środowiska szpitalnego i polityka antybiotykowa. Optymalnie należy izolować pacjentów w osobnych salach. Jedynie w przypadku braku jednoosobowych sal szpitalnych jest możliwe kohortowanie pacjentów w salach wieloosobowych, jednak pacjencji mający problem z nietrzymaniem stolca zdecydowanie powinni być izolowani. Nieprzestrzeganie tego zalecenia może skutkować rozprzestrzenianiem się bakterii clostridium difficile.
Kluczowe dla zachowania higieny jest, aby personel medyczny zakładał rękawiczki i fartuchy ochronne. Powinno to mieć miejsce zawsze w chwili wejścia do sali pacjenta z clostridium difficile i podczas opieki nad tym pacjentem.
Tego typu środki zapobiegawcze powinny być stosowane już w przypadku pacjenta z podejrzeniem clostridium difficile oczekującego na wyniki badania w kierunku zakażenia tą bakterią. Kontaktowe środki ostrożności (rękawiczki, fartuch) należy utrzymywać co najmniej przez 48 godzin po ustąpieniu biegunki.
Personel szpitalny, który nie stosuje się do powyższych obostrzeń naraża na zakażenie clostridium difficile nie tylko siebie, ale też innych pacjentów z którymi ma kontakt.
Niezwykle istotne jest także sprzątanie końcowe sali szpitalnej po wypisie pacjenta zakażonego clostridium difficile. Brak należytej dezynfekcji może skutkować nabyciem bakterii i chorobą kolejnych pacjentów. Dlatego należy wykonać dezynfekcję stosując środki sporobójcze i monitorować jakość sprzątania w celu zapewnienia czystości środowiska szpitalnego. Codzienne sprzątanie sal z zastosowaniem środków sporobójczych może przyczynić się do zmniejszenia rozprzestrzeniania się wirusów i bakterii.
Jeżeli przebywamy w szpitalu, warto zwrócić uwagę, czy powyższe zalecenia są przestrzegane. Wówczas w przypadku zakażenia szpitalnego, będziemy mogli już wstępnie ocenić, czy można w naszym przypadku podejrzewać zaniedbanie po stronie szpitala.
Jeżeli my lub nasi bliscy podejrzewamy, że zostaliśmy w szpitalu zakażeni groźną dla życia i zdrowia pacjentów bakterią clostridium difficile, warto zgłosić się do kancelarii TZLAW w celu uzyskania profesjonalnej pomocy prawnej.
W przypadku dochodzenia odszkodowania od szpitala należy mieć świadomość, że nawet potencjalnie oczywiste sprawy wiążą się z koniecznością posiadania wiedzy medycznej oraz prawnej. Prawidłowe poprowadzenie sprawy od początku, co gwarantuje kancelaria TZLAW, to najlepsza droga do otrzymania odszkodowania bez zbędnych komplikacji i trudności.
Prawnicy kancelarii TZLAW mają bogate doświadczenie w sprawach z zakresu prawa medycznego i roszczeń finansowych związanych z zaniedbaniami oraz błędami medycznymi. Dzięki temu możemy kompleksowo zająć się problemami z którymi zgłaszają się do nas poszkodowani pacjenci.
W przypadku zakażenia clostridium difficile warto posiadać i przedstawić w kancelarii TZLAW kompletną dokumentację medyczną, w tym wszystkie wyniki badań, wypis ze szpitala oraz historię (kartę) choroby. Na podstawie wyników badań z całego procesu leczenia można m.in. ustalić przybliżony moment zakażenia bakterią i określić, czy doszło do niego w szpitalu czy poza nim.
Jeżeli zakażenie miało charakter szpitalny, kwestią która pozostaje do wyjaśnienia jest to, czy działania personelu medycznego szpitala mogły przyczynić się do pojawienia się zakażenia u pacjenta.
Już sam brak należytego dbania o higienę przez personel jest wystarczającym czynnikiem uzasadniającym twierdzenie, że do zakażenia doszło z winy szpitala. Wśród innych wymienić należy np. dokonanie nieuzasadnionego założenia cewnika, czy zaniedbanie rany pooperacyjnej, wskutek czego doszło do stanu zapalnego.
W zależności od skali zaniedbań szpitala, ale także od stopnia pogorszenia stanu zdrowia pacjenta (rozstrój zdrowia, zagrożenie życia, śmierć) wysokość uzyskanego odszkodowania może być bardzo różna.
Wypracowana ugodowo lub zasądzona kwota może wahać się średnio od 200 tysięcy złotych do nawet 1 miliona złotych.
Wysokość odszkodowania jest kwestią wysoce indywidualną. W prawidłowym określeniu wysokości żądania mogą pomóc tylko doświadczeni w tego typu sprawach prawnicy.
Prawnicy kancelarii TZLAW nie tylko dokonują pełnej analizy dokumentacji prawo-medycznej, sporządzają pisma przedprocesowe i procesowe. Służą także radą i pomocą w zakresie prawidłowego określenia wysokości żądania, czy wyboru optymalnej dla danej sprawy ścieżki prawnej.
Skontaktuj się z nami!
Zostaw swój telefon, a oddzwonimy do Ciebie, by udzielić pomocy Tobie lub Twoim bliskim.
Kontakt
Zakażenie pałeczką okrężnicy — Escherichia coli Zakażenie w szpitalu może być podstawą do ubiegania się o odszkodowanie w przypadku uprawdopodobnienia, że zakażenie było wynikiem zaniedbań lub błędów ze strony szpitala, lub personelu medycznego. Odszkodowanie przysługuje w sytuacji, gdy zakażenie […]
Zakażenie gronkowcem skórnym Gronkowiec skórny (Staphylococcus epidermidis) to bakteria należąca do grupy gronkowców koagulazoujemnych, która naturalnie bytuje na skórze oraz błonach śluzowych człowieka. U osób z prawidłowo funkcjonującym układem odpornościowym obecność tej bakterii jest zazwyczaj nieszkodliwa. Jednakże u pacjentów […]
Odszkodowanie – kluczowe aspekty i praktyczne wskazówki Odszkodowanie a zadośćuczynienie – rozróżnienie pojęć W praktyce prawnej często pojawia się konieczność rozróżnienia między odszkodowaniem a zadośćuczynieniem. Choć oba pojęcia dotyczą świadczeń przyznawanych osobom poszkodowanym, ich […]