Zator płucny (zatorowość płucna) jako stan zagrożenia życia

Zator płucny, znany również jako zatorowość płucna, jest stanem zagrażającym życiu. Polega on na nagłym zamknięciu tętnicy płucnej lub jej gałęzi przez skrzeplinę, tłuszcz lub powietrze. Jest to poważne schorzenie, które może prowadzić do śmierci, jeśli nie zostanie szybko i odpowiednio leczone. W kontekście prawnym, osoby dotknięte zatorowością płucną mogą mieć prawo do odszkodowania. Dzieje się tak w przypadkach, gdy do powstania tego stanu doszło na skutek:

• zaniedbania medycznego,
• wypadku przy pracy lub innego zdarzenia, za które odpowiedzialność ponosi osoba trzecia.

Odpowiedzialność za zator płucny

Zacznijmy od kwestii odpowiedzialności medycznej. Zgodnie z art. 415 kodeksu cywilnego, kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. W przypadku zatorowości płucnej zaniedbanie medyczne może polegać na:

• niewłaściwej diagnozie,
• błędnym leczeniu,
• braku należytej opieki nad pacjentem,

co może prowadzić do powstania lub pogorszenia tego stanu. Pacjent ma prawo do ubiegania się o odszkodowanie za doznane szkody, w tym za:

• ból i cierpienie,
• koszty leczenia,
• utracone dochody.

Dzieje się tak, gdy jest w stanie wykazać, że lekarz lub placówka medyczna zaniedbali swoje obowiązki,

Zator płucny jako wynik wypadku przy pracy

W przypadku, gdy zator jest wynikiem wypadku przy pracy, pracownik może ubiegać się o:

• świadczenia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS),
• odszkodowanie od pracodawcy.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych pracownik ulegający wypadkowi przy pracy ma prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Dotyczy to także jednorazowego odszkodowania. Pracownik może ubiegać się o dodatkowe odszkodowanie na podstawie przepisów kodeksu pracy oraz kodeksu cywilnego. Dzieje się tak, gdy udowodni, że wypadek był wynikiem zaniedbania ze strony pracodawcy, 

Zator płucny jako wynik wypadku komunikacyjnego

Warto również wspomnieć o przypadkach, gdy zator płucny jest wynikiem wypadku komunikacyjnego. W takich sytuacjach osoba poszkodowana może ubiegać się o odszkodowanie z polisy OC sprawcy wypadku. Zgodnie z art. 822 kodeksu cywilnego, ubezpieczyciel ma obowiązek wypłacić odszkodowanie za szkody wyrządzone osobom trzecim przez ubezpieczonego. Poszkodowany ma prawo do odszkodowania za wszelkie koszty związane z:

• leczeniem,
• rehabilitacją,
• a także za utracone dochody i zadośćuczynienie za doznane cierpienie.

Ubieganie się o odszkodowanie za zator płucny (zatorowość płucną)

Proces ubiegania się o odszkodowanie wymaga zgromadzenia odpowiedniej dokumentacji medycznej oraz dowodów potwierdzających zaniedbanie lub winę strony trzeciej. Ważne jest również skonsultowanie się z prawnikiem specjalizującym się w tego rodzaju sprawach. Pomoże on w przygotowaniu i prowadzeniu procesu odszkodowawczego.

Orzecznictwo

Wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 29 listopada 2017 r. (sygnatura II Ca 1719/17) dotyczy sprawy o zadośćuczynienie związane z powikłaniami zdrowotnymi wynikającymi z niewłaściwej opieki medycznej. Powód doznał urazu kolana, a następnie zatorowości płucnej, która zagrażała jego życiu. Sąd Okręgowy rozpatrywał apelację strony pozwanej i ostatecznie oddalił ją, podtrzymując zasądzenie zadośćuczynienia.

Powód domagał się zadośćuczynienia na podstawie art. 445 § 1 KC w związku z art. 444 KC, wskazując na niewłaściwe leczenie urazu kolana i brak zastosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej, co doprowadziło do zatoru płucnego. Powód odbył kilka wizyt w placówce medycznej, gdzie nie zastosowano u niego profilaktyki przeciwzakrzepowej. W wyniku tego zaniedbania doszło do zatoru. Powód trafił na Oddział Intensywnej Terapii, gdzie stwierdzono u niego zatorowość typu „jeździec”. Przeszedł leczenie farmakologiczne i został wypisany po kilku dniach.

Sąd Rejonowy przyznał powodowi łącznie 32 000 zł tytułem zadośćuczynienia, uwzględniając zarówno cierpienia fizyczne, jak i psychiczne. Sąd wziął pod uwagę intensywne cierpienia powoda podczas pobytu w szpitalu, gdzie znajdował się na sali z umierającymi pacjentami. To dodatkowo zwiększało jego stres i poczucie zagrożenia życia. Powód:

• odczuwał ból,
• miał trudności z poruszaniem się,
• wymagał pomocy osób trzecich,

a po zakończeniu hospitalizacji musiał ograniczyć swoją aktywność fizyczną.

Wysokość zadośćuczynienia została ustalona przez Sąd na podstawie doznanej krzywdy, uwzględniając:

• cierpienia fizyczne i psychiczne,
• intensywność dolegliwości,
• ich wpływ na życie powoda.

Procentowy uszczerbek na zdrowiu (w tym przypadku 10%) był tylko jednym z kryteriów oceny krzywdy. Nie mógł być zatem jedyną podstawą do określenia wysokości zadośćuczynienia. Sąd odniósł się do realnej wartości ekonomicznej zadośćuczynienia w kontekście przeciętnej stopy życiowej społeczeństwa. Podkreślił jednak, że jego główną funkcją jest kompensacja doznanej krzywdy, a nie wzbogacenie poszkodowanego.

Sąd Okręgowy oddalił apelację strony pozwanej, uznając, że zasądzona kwota jest adekwatna do doznanej przez powoda krzywdy. Strona pozwana została zobowiązana do pokrycia kosztów postępowania odwoławczego. Wyrok ten potwierdza, że zadośćuczynienie za zator powinno uwzględniać całokształt doznanej krzywdy, zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Sąd uznał, że świadomość powagi choroby zagrażającej życiu oraz towarzyszące temu cierpienia fizyczne i psychiczne były wystarczającą podstawą do przyznania znaczącej kwoty zadośćuczynienia. Procentowy uszczerbek na zdrowiu pełni jedynie rolę pomocniczą przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia.

Podsumowanie

Osoby dotknięte zatorowością płucną mają prawo do ubiegania się o odszkodowanie. Ma to miejsce w przypadkach, gdy stan ten wynika z:

• zaniedbania medycznego,
• wypadku przy pracy lub innego zdarzenia, za które odpowiedzialność ponosi osoba trzecia.

Ważne jest, aby w takich sytuacjach działać zgodnie z przepisami prawa i korzystać z pomocy specjalistów. Pozwoli to zapewnić sobie sprawiedliwość i odpowiednią rekompensatę za doznane szkody.

Niezależnie od ścieżki postępowania, by uzyskać odszkodowanie za błąd medyczny, kluczowa jest współpraca z kompetentnym prawnikiem.

Kancelaria radcy prawnego dr Tymoteusz Zych w ramach świadczonych usług pomoże w dochodzeniu Państwa praw w związku z błędami medycznymi.

Zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 726 003 505.