Waga zagadnienia nieuzasadnionego wypisu ze szpitala

Nieuzasadniony wypis ze szpitala to problematyczne zagadnienie, które dotyczy zarówno pacjentów, jak i personelu medycznego. W kontekście prawnym tego rodzaju działanie może prowadzić do poważnych konsekwencji. Miałyby one miejsce zarówno dla zdrowia pacjenta, jak i dla odpowiedzialności prawnej lekarzy oraz instytucji medycznych.

Nieuzasadniony wypis ze szpitala naruszeniem praw pacjenta

Prawa pacjenta są chronione przez ustawę z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2009 nr 52 poz. 417 z późn. zm.). Artykuł 6 tej ustawy określa, że pacjent ma prawo do:

• świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej,
• a także do poszanowania jego godności i intymności w czasie udzielania tych świadczeń.

Niezasadny wypis ze szpitala może być naruszeniem tych praw. Dzieje się tak, jeśli pacjent nie otrzymał odpowiedniej opieki medycznej, której wymagał jego stan zdrowia.

Praktyka postępowania w sprawie oceny, czy nie zachodziłby nieuzasadniony wypis ze szpitala

W praktyce klinicznej wypisanie pacjenta ze szpitala odbywa się na podstawie decyzji lekarza prowadzącego. Ocenia on, czy stan zdrowia pacjenta pozwala na kontynuowanie leczenia w warunkach domowych lub w innej formie opieki. Lekarz musi kierować się aktualnymi standardami medycznymi i ocenić, czy dalsza hospitalizacja jest konieczna. Kluczowe jest, aby decyzja ta była oparta na solidnych podstawach medycznych, a nie na przesłankach administracyjnych lub finansowych.

Dochodzenie praw pacjenta naruszonych w wyniku nieuzasadnionego wypisu ze szpitala

W sytuacji, gdy pacjent czuje, że nastąpił jego nieuzasadniony wypis ze szpitala, może skorzystać z kilku ścieżek dochodzenia swoich praw. Przede wszystkim, pacjent ma prawo do złożenia skargi do Rzecznika Praw Pacjenta. Ma on obowiązek przeanalizować sytuację i podjąć odpowiednie działania. Zgodnie z artykułem 50. ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, pacjent może również wnieść skargę do:

• dyrektora placówki medycznej, w której został hospitalizowany,
• oraz do odpowiedniego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ).

Jeśli działania te nie przyniosą oczekiwanych rezultatów, pacjent ma prawo do dochodzenia swoich roszczeń na drodze sądowej. W takim przypadku może być konieczne zasięgnięcie opinii biegłych z zakresu medycyny. Mieliby oni ocenić, czy nie nastąpił nieuzasadniony wypis ze szpitala. Wypis powinien być zgodny z aktualną wiedzą medyczną i nie doszło do zaniedbania ze strony personelu medycznego. Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93 z późn. zm.) w artykułach 415-449 reguluje odpowiedzialność odszkodowawczą. Dotyczy ona szkód wynikłych z działań lub zaniechań, które spowodowały uszczerbek na zdrowiu pacjenta.

Konsekwencje medyczne dla pacjenta z tytułu nieuzasadnionego wypisu ze szpitala

Nieuzasadniony wypis ze szpitala może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla pacjenta, w tym:

• pogorszenie stanu zdrowia,
• konieczność ponownej hospitalizacji,
• nawet powikłania prowadzące do trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Dlatego tak istotne jest, aby decyzje o wypisie nie prowadziły do nieuzasadnionego wypisu ze szpitala i były podejmowane na podstawie:

• rzetelnej oceny stanu zdrowia pacjenta,
• zgodnie z najlepszymi praktykami medycznymi.

Nieuzasadniony wypis ze szpitala w orzecznictwie

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie dotyczy związku przyczynowego między działaniami personelu medycznego a stanem zdrowia pacjenta. Wskazywał także na nieuzasadniony wypis ze szpitala i jego wpływ na pogorszenie stanu zdrowia pacjenta.

Zmarły pacjent przebywał w szpitalu z powodu urazów doznanych podczas upadku z rusztowania. Zdiagnozowano u niego stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, otarcia skóry, skręcenie kręgosłupa szyjnego i piersiowego, oraz stłuczenie klatki piersiowej i mostka. Badania RTG wykonane w dniu przyjęcia wykazały również złamania żeber, które nie zostały odpowiednio odnotowane i zdiagnozowane. Lekarze zdiagnozowali złamania żeber dopiero przy wypisie pacjenta, ale nie przeprowadzili pełnej diagnostyki w tym zakresie. Pacjent został w sposób nieuzasadniony wypisany ze szpitala w stanie ogólnym dobrym. Jednak jego stan zdrowia szybko się pogorszył po powrocie do domu. Po wypisie pacjent uskarżał się na ból w klatce piersiowej, duszności i problemy z oddychaniem. Kilka dni po nieuzasadnionym wypisie ze szpitala stan pacjenta gwałtownie się pogorszył. Doprowadziło to do ponownego przyjęcia do szpitala, gdzie stwierdzono krwiak w jamie opłucnej oraz powikłania zapalne w narządzie oddechowym.

Biegli wskazali na brak prawidłowej diagnostyki i leczenia w trakcie pierwszej hospitalizacji. Niewykonanie pełnej diagnostyki i błędne rozpoznanie stanu zdrowia pacjenta były istotnymi zaniedbaniami. Stwierdzono, że wcześniejsze rozpoznanie złamań żeber i krwiaka mogłoby zapobiec pogorszeniu stanu zdrowia pacjenta i jego śmierci. Sąd ustalił, że nieuzasadniony wypis ze szpitala bez

• pełnej diagnostyki,
• odpowiedniego leczenia złamań żeber

był bezpośrednią przyczyną pogorszenia stanu zdrowia pacjenta.

Zaniechania diagnostyczne i terapeutyczne personelu medycznego w wyniku nieuzasadnionego wypisu ze szpitala były w adekwatnym związku przyczynowym z pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta i jego śmiercią.

Sąd uznał, że zaistniał nieuzasadniony wypis ze szpitala i był on niezgodny z obowiązującymi standardami medycznymi. Brak odpowiedniej diagnostyki i leczenia urazów był istotnym zaniedbaniem, które doprowadziło do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Sąd ustalił, że istnieje adekwatny związek przyczynowy między nieuzasadnionym wypisem ze szpitala a pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta. Błędne decyzje medyczne miały bezpośredni wpływ na stan zdrowia pacjenta i przyczyniły się do jego śmierci. Pozwany szpital ponosi odpowiedzialność za zaniedbania personelu medycznego, które w wyniku nieuzasadnionego wypisu ze szpitala doprowadziły do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Sąd uznał, że zaniedbania te były zawinione i pozostają w funkcjonalnym związku przyczynowym ze zgonem pacjenta.

Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 26 kwietnia 2013 r. Zasądził tym samym na rzecz powodów kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia:

• na rzecz powódki zasądzono kwotę 122.000 zł,
• na rzecz powoda kwotę 98.000 zł,
• na rzecz drugiej powódki kwotę 98.000 zł,

z ustawowymi odsetkami od dnia 14 lipca 2011 r. do dnia zapłaty.

Analiza wyroku wskazuje, że sąd uznał nieuzasadniony wypis ze szpitala za istotne zaniedbanie medyczne. Miało ono bezpośredni wpływ na pogorszenie jego stanu zdrowia i doprowadziło do śmierci. Sąd podkreślił konieczność prawidłowej diagnostyki i leczenia przed nieuzasadnionym wypisem ze szpitala. Brak tych działań uznał za błąd medyczny i przyczynę odpowiedzialności odszkodowawczej szpitala.

Nieuzasadniony wypis ze szpitala — podsumowanie

Na zakończenie warto podkreślić, że ochrona praw pacjenta jest fundamentem etyki medycznej i prawidłowego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej. Personel medyczny musi zawsze działać w najlepszym interesie pacjenta, zapewniając mu niezbędną opiekę i wsparcie. W przypadku nieuzasadnionego wypisu ze szpitala kluczowa jest:

• możliwość skutecznego dochodzenia swoich praw przez pacjenta,
• odpowiedzialność instytucji medycznych za zapewnienie wysokiej jakości opieki zdrowotnej.

Niezależnie od ścieżki postępowania, by uzyskać odszkodowanie za błąd medyczny, kluczowa jest współpraca z kompetentnym prawnikiem.

Kancelaria radcy prawnego dr Tymoteusz Zych pomoże w dochodzeniu Państwa praw w związku z błędami medycznymi.

Zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 726 003 505.