Szpital jest miejscem, w którym pacjent oczekuje kompleksowej pomocy medycznej.  Do kancelarii prawnych często zgłaszają się pacjenci, u których stwierdzono zakażenie szpitalne. Pomimo ogromnego postępu technologii medycznych wciąż zmagamy się z przypadkami zaniedbań ze strony placówek medycznych, w wyniku których pacjenci nabywają różnego rodzaju schorzenia.  Ich skutkiem jest konieczność podjęcia procedur medycznych mających na celu powrót do zdrowia lub przynajmniej zniwelowanie skutków choroby.

Każda taka sytuacja jest bardzo niekomfortowa dla pacjenta. Wskutek tego rodzaju zaniedbań ponosi on szkodę zarówno w sferze zdrowotnej jak i finansowej. Na szczęście, może on walczyć o Swoje prawa. Pacjent, u którego doszło  do zaniedbania ze strony placówki medycznej podczas pobytu w niej lub po jej opuszczeniu ma prawo walczyć o zadośćuczynienie oraz odszkodowanie za błąd medyczny w wyniku tegoż zaniedbania. 

Czym jest zakażenie szpitalne?

Zgodnie z art. 2 ust. 33 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dnia 5 grudnia 2008r. pojęcie „zakażenie szpitalne” oznacza zakażenie, które wystąpiło w związku z udzieleniem świadczeń zdrowotnych w przypadku, gdy choroba:

a) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania albo

b) wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania.

W związku z powyższym, możemy uznać, że  zakażenie szpitalne jest to rodzaj zakażenia, które powstaje i rozwija się w trakcie pobytu chorego w szpitalu lub po jego opuszczeniu. W przypadku zakażeń wirusami HBV, HCV, HIV lub prątkiem gruźlicy czas utajenia może być nawet kilku- lub kilkunastoletni. Zakażenie, które wystąpiło przed upływem 48 godzin od momentu przyjęcia chorego do szpitala, nie spełnia formalnych kryteriów zakażenia szpitalnego. Do zakażenia szpitalnego może dojść nie tylko w szpitalu, ale również w każdej placówce opieki zdrowotnej na przykład w przychodni.  Zakażenie stanowi przykład błędu medycznego, co uprawnia pacjenta do otrzymania odszkodowania za ten błąd medyczny.

Zakażenia szpitalne dzielimy na:

– zakażenia endogenne (kiedy dochodzi do zakażenia własną florą bakteryjną);

– zakażenia egzogenne (patogeny pochodzące ze środowiska zewnętrznego).

Inny podział zakażeń szpitalnych różnicuje je ze względu na postać i lokalizację zakażenia.

W tym aspekcie wyróżniamy:

– zakażenia lokalne (na przykład zakażenie miejsca operowanego);

– zakażenia układowe (jak na przykład zakażenie układu moczowego).

Kto jest narażony na zakażenie szpitalne?

Na zakażenie szpitalne narażony jest każdy pacjent podlegający hospitalizacji. 

Istnieje  szereg czynników, które zwiększają ryzyko dla danego chorego, a zalicza się do nich wszystkie stany przebiegające z upośledzeniem odporności, takie jak:

– niedobory immunologiczne wynikające z choroby podstawowej (np. zakażenie wirusem HIV);

– przyjmowanie leków immunosupresyjnych (po przeszczepieniu narządów);

– wiek podeszły;

– wcześniactwo;

– niedożywienie;

– wyniszczenie;

– rany odleżynowe;

– współistnienie chorób towarzyszących (cukrzyca, marskość wątroby),

– urazy wielonarządowe.

Ryzyko wystąpienia zakażenia szpitalnego zwiększa się w przypadku obecności ciała obcego.  Ciałem obcym może być na przykład wenflon czy cewnik, stąd konieczna ich regularna wymiana oraz obserwacja okolicy wkłucia bądź założenia.

Źródła zakażeń szpitalnych stanowią zarówno inni pacjenci, jak i personel medyczny czy nieprawidłowo zdezynfekowany sprzęt medyczny lub przedmioty codziennego użytku (mowa wówczas o zakażeniu krzyżowym). Za infekcje szpitalne uznaje się również zakażenia powstałe po transfuzji krwi lub preparatów krwiopochodnych. Drogi szerzenia się zakażeń szpitalnych związane są zarówno z zabiegami medycznymi (droga kontaktowa, droga przerwania ciągłości tkanek), jak i są od nich niezależne (droga kropelkowa, droga pokarmowa).

Skąd się biorą zakażenia w szpitalu?

Źródła zakażeń szpitalnych są znane i dość dobrze zdiagnozowane. Należą do nich głównie, i nie jest to przypadłość wyłącznie polskich placówek, takie przyczyny, jak:

•  brudne ręce personelu medycznego. W celu likwidacji tego zagrożenia w placówkach ochrony zdrowia organizowane są specjalne kursy m.in. prawidłowego mycia rąk przez lekarzy i pielęgniarki.
• używanie niejałowego sprzętu medycznego i niemedycznego. Może być to  np. skutkiem awarii sprzętu lub błędów w procesie sterylizacji bądź też zaniedbań personelu.
• brak zapewnienia odpowiednich warunków hospitalizacji dla pacjentów którzy ich potrzebują. Chodzi tu o  brak pomieszczeń izolacyjnych czy też pomieszczeń do procesów dekontaminacji.
• skażone otoczenie chorego, np. z powodów sanitarnych jego dotychczasowego pobytu.
• zatrudnianie osób nieprzygotowanych do pracy w szpitalach, np. w drodze outsorcingowania niektórych usług (sprzątanie, wyżywienie itp.).
• nieprawidłowe funkcjonowanie systemu kontroli zakażeń lub niestosowanie się do  procedur.

W jaki sposób może dojść do zakażenia w szpitalu?

Do zakażenia szpitalnego może dojść poprzez:

• Układ pokarmowy;
• Układ oddechowy;
• Układ moczowo-płciowy;
• Uszkodzoną skórę.

Najczęstsze zakażenia szpitalne.

• WZW typu B;
• WZW typu C;
• wirus HIV;
• gruźlica;
• odrespiratorowe zapalenie płuc;
• odcewnikowe zakażenie krwi;
• zakażenie miejsca operowanego;
• zakażenie związane z linią naczyniową centralną;
• zakażenie Clostridium difficile.

Zakażenie szpitalne, a odszkodowanie za błąd medyczny.

Zakażenie szpitalne jest podstawą do ubiegania się  o zadośćuczynienie oraz odszkodowanie od placówki, w której doszło do tego zdarzenia.

Aby uzyskać powyższe świadczenia należy udowodnić :

• doznaną szkodę;
• winę szpitala lub personelu medycznego;
• związek przyczynowy pomiędzy szkodą, a zdarzeniem.

W udowodnieniu wszystkich okoliczności z pewnością pomogą opinie biegłych, instytucji nadzoru epidemiologicznego itp. Jeśli sprawy potoczą się pozytywnie to sąd przyjmie tzw. domniemanie niedbalstwa szpitala. Należy jednak pamiętać, że szpital również ma prawo do obrony i będzie próbował przekonać sąd, że do zakażenia doszło w inny sposób niż w trakcie hospitalizacji. Z tego też powodu procesy o odszkodowanie za błąd medyczny są skomplikowane i potrafią trwać bardzo długo. Tym bardziej  ważnym aspektem jest, aby w tak trudnych sprawach oddać się w ręce specjalistów i zaufać ich doświadczeniu.  Prawnicy z TZLAW z pewnością otoczą Cię odpowiednią opieką i sprawią, że oczekiwanie na wyrok się Tobie opłaci.

Odszkodowanie za błąd medyczny w postaci zakażenia w szpitalu – Orzecznictwo.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w orzeczeniach dotyczących odszkodowania za błąd medyczny w postaci zakażenia w szpitalu  mamy do czynienia z dwoma domniemaniami, które sąd zobowiązany jest brać pod uwagę wydając rozstrzygnięcia. Są to:

1) Domniemanie okresu inkubacji czynnika chorobotwórczego. Jest to okres wylęgania m. in. wirusów, bakterii, grzybów. 

2) Domniemanie w zakresie skutecznej aplikacji standardów zapobiegania zakażeniom wewnątrzszpitalnym. Jest to skuteczne wdrażanie procedur zapobiegających zakażeniom. Może ono polegać m.in. na utrzymywaniu wysokiego stopnia higieny, dezynfekcji i organizacji pracy w oddziale i całym szpitalu. 

Przykładowe orzeczenia:

a) Wyrokiem Sądu Rejonowego w Zgierzu z dnia 30 kwietnia 2021 roku pod sygnaturą akt I C 701/12 orzeczono:

• zadośćuczynienie w kwocie 35 tysięcy złotych oraz
• odszkodowanie w kwocie 5 tysięcy 470 złotych.

Powodem wypłacenia powyższych świadczeń było zakażenie rany pooperacyjnej. Rana została zakażona bateriami m. in. gronkowca złocistego, które miało miejsce podczas pobytu powoda w szpitalu.

b) Wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 13 marca 2019 roku pod sygnaturą akt I C 19/16 orzeczono: 

• zadośćuczynienie w kwocie 80 tysięcy złotych .

Powyższe świadczenie zostało wypłacone powódce w następstwie zainfekowania jej bakteriami E-coli i gronkowcem co doprowadziło do ostrego  stanu zapalnego . Do zakażenia doszło podczas pobytu na Oddziale Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej.

c) Wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2019 roku pod sygnaturą akt I C 1223/16 orzeczono:

• zadośćuczynienie w kwocie 100 tysięcy złotych;
• odszkodowanie w kwocie 15.143 złotych.

Jak wynika z orzeczenia Sądu, u powódki doszło do zakażenia  miejsca operowanego bakterią S. aureus, a także następnie do uogólnionej reakcji zapalnej całego organizmu, co było podstawą przyznania powyższych świadczeń.

d) Wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 12 listopada 2019 roku pod sygnaturą akt II Ca 793/19  orzeczono:

• zadośćuczynienie w kwocie 70 tysięcy złotych.

W niniejszej sprawie  mamy do czynienia z zakażeniem powierzchownym rany pooperacyjnej gronkowcem złocistym.  Miało to bezpośredni wpływ na wysokość uzyskanych świadczeń.

Prawnicy z Kancelarii TZLAW z chęcią pomogą Tobie wywalczyć jak najwyższe odszkodowanie oraz zadośćuczynienie za błąd medyczny oraz za poniesioną krzywdę w wyniku zaniedbań służby zdrowia.