Powikłania po aquafillingu (powikłania po powiększaniu piersi i innych części ciała)
Aquafilling — co to? Powikłania po powiększaniu piersi u kobiet
Aquafilling to procedura estetyczna, której głównym celem jest powiększenie i modelowanie różnych części ciała, najczęściej biustu oraz pośladków.
Pomimo wielu pozytywnych efektów, jakie może przynieść, niesie za sobą również ryzyko powikłań. Te mogą obejmować infekcje, przemieszczanie się materiału wypełniającego, deformacje tkanki oraz reakcje alergiczne.
Pacjenci, którzy doświadczyli negatywnych skutków po zastosowaniu metody aquafilling, mogą mieć prawo do ubiegania się o odszkodowanie. Proces ten może być skomplikowany i wymagać:
dokładnego udokumentowania przypadku,
wykazania, że powikłania są bezpośrednim wynikiem zabiegu.
Roszczenia w wyniku powikłań po aquafillingu
Zgodnie z polskim prawem, pacjent poszkodowany w wyniku nieprawidłowo wykonanej procedury medycznej może ubiegać się o odszkodowanie. Odbywa się to na podstawie przepisów zawartych w kodeksie cywilnym (art. 415 i nast.). Mówią one ogólnie o odpowiedzialności za czyny niedozwolone, które obejmują także błędy w leczeniu.
Jednocześnie, na podstawie art. 448 kodeksu cywilnego, pacjent ma prawo żądać zadośćuczynienia za doznane krzywdy. Oznacza to nie tylko odszkodowanie za straty materialne, ale także rekompensatę za cierpienie fizyczne i psychiczne. Warto podkreślić, że zadośćuczynienie to jest niezależne od odszkodowania za ewentualne straty materialne.
Znaczenie dokumentacji medycznej
Proces dochodzenia roszczeń może rozpocząć się od etapu pozasądowego. Obejmuje on bezpośrednie negocjacje z lekarzem bądź kliniką, które przeprowadzały zabieg.
Jeśli te rozmowy nie przyniosą rezultatu, kolejnym krokiem jest droga sądowa. W takiej sytuacji, zgromadzenie odpowiedniej dokumentacji medycznej, w tym:
wyników badań przed i po zabiegu,
opinii niezależnych specjalistów,
świadectw świadków,
będzie miało kluczowe znaczenie.
Rozkład ciężaru dowodowego
Warto także pamiętać, że w prawie polskim istnieje reguła ciężaru dowodowego. Zgodnie z nią to strona poszkodowana musi udowodnić, iż doznała szkody. Trzeba także wykazać, że doszło do niej w wyniku określonego zdarzenia lub działania. W przypadku procedur medycznych, jak aquafilling, może to wymagać udowodnienia, że powikłania są bezpośrednio związane z zabiegiem. Nie mogą one wynikać z innych przyczyn.
Dochodzenie swoich praw w sprawach o błędy medyczne jest procesem złożonym i wymagającym. Istnieją jednak konkretne kroki, które można podjąć, aby zwiększyć skuteczność tego procesu.
Zbieranie dokumentacji medycznej jest pierwszym i kluczowym krokiem w ocenie, czy doszło w danej sprawie do błędu medycznego. Pozwala również ocenić czy należne jest odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd. Należy zgromadzić wszystkie zapisy leczenia, w tym:
wyniki badań,
opisy zabiegów,
zalecenia,
historię leków.
Postępowanie w sprawie o błąd medyczny, w tym dotyczący powikłań po aquafillingu
Konsultacja z niezależnym ekspertem medycznym jest ważna. Pozwala ona ocenić, czy standardy medyczne zostały naruszone, a w konsekwencji czy doszło do błędu medycznego. Porada prawna od osoby specjalizującej się w prawach pacjenta jest niezbędna do:
zrozumienia przepisów,
oceny szans na sukces,
prowadzenia sprawy sądowej.
Zgłaszanie szkody do placówki medycznej, gdzie doszło do błędu, może przyspieszyć odszkodowanie i zadośćuczynienie za błąd medyczny. W przypadku braku porozumienia, wszczęcie postępowania cywilnego jest kolejnym krokiem. W pozwie należy precyzyjnie przedstawić dowody, w tym:
dokumentację medyczną,
zeznania świadków,
dodatkowe opinie,
dokumentację zdjęciową.
Ważne jest rzetelne przedstawienie skutków błędu, w tym:
wpływu na życie pacjenta,
cierpienia fizyczne,
cierpienia psychiczne.
Procesy sądowe mogą trwać długo, więc ważny jest monitoring postępowania i kontakt z prawnikiem. W pozwie należy określić wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia, oparte na stratach i kosztach leczenia (odszkodowanie) oraz doznanej krzywdzie (zadośćuczynienie). W przypadku niekorzystnego wyroku możliwa jest apelacja.
Zasady odpowiedzialności w wyniku niewłaściwego leczenia
Konsekwencje prawne nieprawidłowego leczenia obejmują szereg aspektów prawnych, które dotyczą zarówno odpowiedzialności cywilnej, jak i karnej. W kontekście prawa polskiego istotne są przepisy zawarte w:
kodeksie cywilnym,
kodeksie karnym,
a także w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Odpowiedzialność cywilna
Pokrzywdzony może dochodzić swoich praw, ubiegając się o: odszkodowanie, zadośćuczynienie i rentę.
Odszkodowanie jest przyznaną kwotą pieniężną, która ma pokryć wyrządzoną szkodę. Zadośćuczynienie jest ekwiwalentem pieniężnym za doznaną krzywdę (szkoda na osobie). Renta przyznawana jest, jeżeli sytuacja poszkodowanego wskutek szkody pogorszyła się, lub zwiększyły się jego potrzeby.
Powstanie odpowiedzialności cywilnej, zgodnie z art. 415 kodeksu cywilnego, jest uwarunkowane spełnieniem przesłanek:
zdarzenie wyrządzające szkodę;
szkoda na osobie lub mieniu tj. o charakterze niemajątkowym, lub majątkowym’
związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem a szkodą.
Przy czym, sprawca ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania. Związek przyczynowy wymaga jedynie uprawdopodobnienia, czyli wskazania o wysokim prawdopodobieństwie następstw działania lub zaniechania.
Porządkując, odszkodowanie otrzymywane jest jako zwrot kosztów, które ponieśliśmy w związku z nieprawidłowym leczeniem. Zadośćuczynienie za błąd medyczny należne jest jako rekompensata za krzywdę. Renta przyznawana jest jako świadczenie comiesięczne, wskutek utraty źródła dochodu lub zwiększenia potrzeb.
Obowiązkowe ubezpieczenia OC
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. 2011 Nr 112 poz. 654 z późn. zm.), podmioty wykonujące działalność leczniczą są obowiązane do zawarcia umowy ubezpieczenia OC. Ubezpieczenie to obejmuje zarówno szkody wynikłe z niewłaściwego wykonania zawodu, jak i te, które powstały w wyniku zaniechania wymaganych działań.
Istotnym elementem ubezpieczeń OC w zawodach medycznych jest zakres ich pokrycia. W świetle art. 30 wymienionej ustawy minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia dla lekarzy, pielęgniarek, położnych oraz innych zawodów medycznych jest corocznie ustalana przez Ministra Zdrowia. Oznacza to, że kwota, do której ubezpieczyciel pokrywa szkody, jest z góry określona. Podlega ona regularnym aktualizacjom, co ma na celu dostosowanie jej do zmieniających się realiów rynkowych i medycznych.
Funkcja ochronna obowiązkowego ubezpieczenia OC w przypadku należnego odszkodowania za szkody zdrowotne
Ubezpieczenie OC ma na celu nie tylko ochronę majątkową pracowników medycznych przed konsekwencjami finansowymi ewentualnych roszczeń. Również zapewnia wsparcie prawne w przypadku postępowania sądowego. Jest to szczególnie istotne w kontekście rosnącej liczby spraw sądowych dotyczących błędów w sztuce medycznej. W ramach ubezpieczenia, lekarze i inni pracownicy medyczni mogą liczyć na pomoc prawną. Jest to nieocenione w sytuacjach, gdy muszą stawić czoła zarówno aspektom prawnym, jak i emocjonalnym związanym z postępowaniami sądowymi.
Kolejnym istotnym aspektem ubezpieczenia OC jest fakt, iż obejmuje ono nie tylko samego ubezpieczonego. Dotyczy ono również szkody wyrządzone przez osoby, za które odpowiada zawodowo. Przykładowo dotyczy to zdarzeń podczas wykonywania procedur medycznych przez studentów medycyny pod nadzorem lekarza. Jest to ważne ze względu na charakter pracy w sektorze zdrowia. Dochodzi tam często do współpracy między różnymi specjalistami i asystentami.
Dodatkowe ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej OC
Warto również wspomnieć, że oprócz obowiązkowego ubezpieczenia OC pracownicy medyczni mogą decydować się na dodatkowe ubezpieczenia. Należy do nich ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej zawodowej. Takie ubezpieczenia często oferują szerszy zakres ochrony i wyższe sumy gwarancyjne. Może to być istotne w przypadku specjalistów wykonujących bardziej ryzykowne procedury medyczne.
Podsumowując, ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w zawodach medycznych stanowi kluczowy element systemu ochrony zdrowia. Chroni ono pracowników medycznych przed finansowymi konsekwencjami ewentualnych błędów zawodowych. Zapewnia również bezpieczeństwo pacjentów, którzy w przypadku szkody mogą liczyć na adekwatne odszkodowanie. Jest to zatem element budujący zaufanie społeczne do sektora medycznego, jednocześnie podnoszący standardy wykonywanych usług zdrowotnych.
Odpowiedzialność karna za błąd w sztuce lekarskiej
Błąd lekarskioznacza nieumyślne działanie lub zaniechanie lekarza, które doprowadziło do:
uszczerbku na zdrowiu,
śmierci,
narażenia zdrowia i życia.
Warunkiem odpowiedzialności karnej za błąd lekarski jest nieumyślność działania lub zaniechania. Dla przykładu umyślne spowodowanie śmierci będzie zabójstwem i nie ma mowy o błędzie medycznym.
Najczęstszymi typami czynów zabronionych związanych z błędami lekarskimi są:
Nieumyślne spowodowanie śmierci (art. 155 kodeksu karnego)
Kara więzienia za błąd lekarski może grozić medykowi, jeżeli pomiędzy jego zachowaniem a śmiercią pacjenta zaistnieje związek przyczynowy. Ponadto, zachowanie lekarza musi być sprzeczne z aktualną wiedzą i praktyką medyczną. Jeżeli skutku w postaci śmierci nie dało się obiektywnie przewidzieć, to lekarz nie odpowie karnie. Nieumyślne spowodowanie śmierci zagrożone jest pozbawieniem wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Spowodowanie uszczerbku na zdrowiu (art. 156 § 2 oraz 157 § 3 kodeksu karnego)
Odpowiedzialność za błąd medyczny może być konsekwencją nie tylko śmierci pacjenta, lecz również uszczerbku na jego zdrowiu.
Narażenie na niebezpieczeństwo (art. 160 kodeksu karnego)
Odpowiedzialność z art. 160 k.k. powstaje, gdy brak jest podstaw, aby pociągnąć go do odpowiedzialności za skutek w postaci:
śmierci,
ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Jeżeli zachowanie lekarza
nie doprowadziło ostatecznie do takiego skutku,
ale mimo to
wytworzyło stan bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia pacjenta,
to taki stan bezpośredniego zagrożenia stanowi samoistną podstawę odpowiedzialności karnej.
W tym wypadku skutek w postaci śmierci lub uszczerbku na zdrowiu nie zależy już od działania lekarza.
Maksymalna kara pozbawienia wolności w przypadku tego przestępstwa to aż 5 lat.
Odpowiedzialność dyscyplinarna
Podstawowymi trybami odpowiedzialności lekarzy są postępowanie cywilne oraz karne. Odpowiedzialność dyscyplinarna jest równoległym trybem odpowiedzialności, właściwej dla zawodów zaufania publicznego. Dochodzi się jej za działanie sprzeczne z:
zasadami Kodeksu Etyki Lekarskiej (KEL),
oraz np. ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Stronami postępowania są pokrzywdzony oraz lekarz, którego dotyczy sprawa. W postępowaniu przed sądem lekarskim stroną jest również rzecznik odpowiedzialności zawodowej.
Zakres przedmiotowy odpowiedzialności zawodowej lekarza jest bardzo rozległy. Zwłaszcza że KEL, jak i również ustawy co do zasady nie określają czynów zabronionych, a jedynie wskazują, jak należy postępować.
Sąd lekarski może orzec wobec lekarza następujące kary:
upomnienie;
nagana;
kara pieniężna;
zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w jednostkach organizacyjnych ochrony zdrowia na okres od roku do pięciu lat;
ograniczenie zakresu czynności w wykonywaniu zawodu lekarza na okres od sześciu miesięcy do dwóch lat;
zawieszenie prawa wykonywania zawodu na okres od roku do pięciu lat;
pozbawienie prawa wykonywania zawodu.
Orzecznictwo w sprawach karnych
W postanowieniu Sądu Najwyższego — Izba Karna z dnia 26 maja 2021 r., sygn. I KK 23/21, skład orzekający analizował sprawę dotyczącą lekarza dentysty, A. K., który przeprowadził zabieg powiększenia piersi przy użyciu preparatu Aquafilling, bez posiadania odpowiednich kwalifikacji. Sąd Najwyższy w swoim postanowieniu rozważał, czy taki zabieg może być uznany za świadczenie zdrowotne w świetle polskiego prawa. Uznano, że pojęcie świadczeń zdrowotnych obejmuje nie tylko działania służące bezpośredniemu leczeniu, ale również inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub specjalnych przepisów. Sąd podkreślił, że zabiegi medycyny estetycznej, takie jak aplikacja Aquafilling, mogą być uznane za świadczenia zdrowotne, gdy są wykonane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje. W przypadku A. K. przeprowadzenie zabiegu poza zakresem kwalifikacji lekarza dentysty naruszyło przepisy prawa i zostało uznane za przewinienie zawodowe. Kasacja wniesiona przez obrońcę A. K. została oddalona, a oskarżona została obciążona kosztami postępowania kasacyjnego.
Orzecznictwo w sprawach cywilnych
Sprawa dotyczyła błędu medycznego po operacji artroskopowej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego stawu kolanowego prawego u pacjentki. Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyrokiem z 25 listopada 2020 r., sygn. I ACa 491/20, LEX nr 3273383, uznał, że niezastosowanie profilaktycznej antybiotykoterapii przed zabiegiem było błędem medycznym. Powódka zakażona została bakterią paciorkowca. Spowodowało to konieczność dwóch dodatkowych zabiegów oraz wydłużenie okresu rekonwalescencji. Sąd zasądził zadośćuczynienie oraz odszkodowanie za dodatkowe cierpienia i ból, a także za koszty leczenia i rehabilitacji.
Orzecznictwo w sprawach dyscyplinarnych
W 2022 r. rozpoznawano sprawę dentysty oskarżonego o niewłaściwe postępowanie zawodowe. W pierwszej instancji zarzucano mu niewykorzystanie odpowiednich narzędzi dentystycznych i niedostateczną dokumentację medyczną, co miało skutkować niepowodzeniem leczenia. Jednak po apelacji Naczelny Sąd Lekarski uniewinnił dentystę od zarzutów dotyczących leczenia. Stwierdził też, że dokumentacja zawierała wystarczające szczegóły terapii, a zarzuty dotyczące zarządzania dokumentacją uznano za drobne wykroczenie.
Roszczenia na rzecz pacjentów poszkodowanych w wyniku powikłań po zabiegu (operacji) np. powiększania piersi metodą z użyciem żelu aquafilling — podsumowanie
Podsumowując, każdy przypadek powikłań po zabiegu aquafilling jest inny i wymaga indywidualnej oceny. Osoby poszkodowane powinny skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie medycznym. Pomoże on ocenić szanse na uzyskanie odszkodowania oraz doradzi najlepszą strategię działania. Proces dochodzenia odszkodowania może być długi i wymagający. Jest to jednak ważny krok w kierunku zadośćuczynienia za doznane krzywdy i cierpienia.
Tymoteusz Zych
Radca prawny, doktor nauk prawnych.
Przemysław Pietrzak
Prawnik
Skontaktuj się z nami!
Zostaw swój telefon, a oddzwonimy do Ciebie, by udzielić pomocy Tobie lub Twoim bliskim.
Brak rozpoznania złamania kości udowej Brak rozpoznania złamania kości udowej to problem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie urazu. Złamania kończyny dolnej występują częściej niż w kończynie górnej. […]
Brak rozpoznania złamania kości śródstopia Brak rozpoznania złamania kości śródstopia może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz prawnych, zarówno dla pacjenta, jak i dla personelu medycznego. Ten problem dotyczy sytuacji, w której na skutek błędu diagnostycznego […]
Brak interwencji ratownika medycznego Brak interwencji ratownika medycznego w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia jest tematem, który budzi poważne wątpliwości prawne, etyczne oraz społeczne. W Polsce zawód ratownika medycznego jest regulowany ustawowo, a jego obowiązki […]
Serwis używa plików cookies. Brak zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na ich użycie Akceptuję
Manage consent
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Analytics".
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
The cookie is set by GDPR cookie consent to record the user consent for the cookies in the category "Functional".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookies is used to store the user consent for the cookies in the category "Necessary".
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Other.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
This cookie is set by GDPR Cookie Consent plugin. The cookie is used to store the user consent for the cookies in the category "Performance".
viewed_cookie_policy
11 months
The cookie is set by the GDPR Cookie Consent plugin and is used to store whether or not user has consented to the use of cookies. It does not store any personal data.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.